April 2025

De Engel van Keramiek

Groeten van Thuis dierbare mensen.

Ik ben Zandria en ik wil je een verhaal vertellen. Dit is het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de wereld van vandaag.

Maak kennis met Skylar, een 9-jarige met een heldere energie die de naam Sky draagt. Haar naam past perfect, want haar grote blauwe ogen lichten de kamer op als ze binnenkomt. Ze is de jongste van drie kinderen in het gezin Redford. Sky wierp een nieuw licht op dit liefdevolle gezin, omdat ze binnenkwam met een duidelijke richting van wat haar geest hoopte te bereiken in deze incarnatie. Maar natuurlijk had ze daar geen herinnering aan en probeerde ze gewoon haar weg te vinden in de wereld van een 9-jarige. Haar twee broers zijn veel ouder dan Sky; ze waren 11 en 9 jaar van elkaar gescheiden. Haar ouders dachten dat hun gezin compleet was voordat zij geboren werd.

Sky’s moeder hoopte altijd op een meisje, maar was erg blij en druk met de twee jongens; ze hield heel veel van haar gezin. Toen ontdekte ze onverwachts dat ze op 41-jarige leeftijd zwanger was. Iedereen, inclusief haar arts, maakte zich grote zorgen omdat ze problemen had gehad tijdens haar vorige zwangerschappen en te horen had gekregen dat ze geen kinderen meer kon krijgen. Dat weerhield Sky er echter niet van om toch te willen komen.

Vanaf het begin van haar leven was Sky een vrolijk kind. Ze was altijd degene die de positieve kant van elke situatie zag, en haar moeder was zo trots op haar. Haar moeder was degene die haar echt begreep en haar door de moeilijke tijden in haar leven heen hielp. Ze deelde openlijk verhalen over haar leven en gaf Sky een sterk gevoel van eigenwaarde, zelfvertrouwen en trots. Ze was 11 toen haar moeder ernstig ziek werd. Toen ze pas 12 was, overleed haar moeder en verloor Sky haar glimlach.

Sky voelde zich daarna hopeloos en verlaten en zag de zin en het nut van het leven niet meer. Sky het moeilijk om te glimlachen, ze gaf haar moeder daar niet de schuld van, ze vond het gewoon moeilijk. De positieve kant van het leven, die ze altijd had gezien, was vervaagd. Haar leraren maakten zich zorgen om haar toen ze deze drastische verandering zagen. Maar de mentor die ze bezocht, bood weinig hulp. Haar vader probeerde contact met haar te maken, maar ook hij kon haar niet echt helpen. Hij doorleefde zijn eigen verdriet om het verlies van zijn vrouw en voelde zich van binnen leeg. Er was sowieso altijd een beetje afstand tussen Sky en haar vader geweest dat hielp ook niet echt. Hij was erg controlerend en daar kwam Sky vaak tegen in opstand. Sky’s leven in de jaren die volgden, was als lege stappen in het zand van de tijd.

Vier jaar gingen voorbij en de donkere wolken bleven. Sky’s oudste broer verliet het huis en de familiedynamiek veranderde opnieuw. Hij was de enige in het gezin die zich met haar leek te identificeren en haar  leek te begrijpen. Na zijn vertrek voelde Sky zich nog leger, terwijl ze bleef zoeken naar betekenis in haar leven. Nu ze bijna 16 was, waren haar vrienden enthousiast over het leven, jongens en plezier maken. Maar zij was er gewoon en er leek maar weinig te zijn dat haar prachtige blauwe ogen, die ooit de kamer verlichtten, deed oplichten.

Op een dag gaf haar vader Sky de taak om oude spullen uit de garage te halen. Dat was moeilijk voor haar, omdat er kleren van haar moeder tussen de dozen zaten die ze moest doornemen. Tranen stroomden toen ze terugdacht aan de lievelingskleren van haar moeder en de oude boeken die zij bewaarde. Sommige boeken waren nog schoolboeken uit haar studententijd, jaarboeken van de middelbare school en die lieten zien hoezeer Sky op haar moeder leek toen ze jonger was. Soms had ze het gevoel dat haar moeder over haar schouder meekeek en vaak draaide ze zich om om te kijken of ze er was. Sky kon de stem van haar moeder nog steeds zo duidelijk horen als de dag van gisteren.

Terwijl Sky de overgebleven dozen opruimde die gedoneerd moesten worden, hoorde ze de stem van haar moeder zeggen: “Het kleine doosje”. Sky keek om zich heen, maar zag niets dat op een klein doosje leek, dus maakte ze haar werk af en ging naar binnen om het avondeten klaar te maken. Ze dacht dat ze het zich verbeeld moest hebben. Later ging ze naar bed, maar ze werd om 3 uur ‘s nachts wakker, met de gebeurtenissen van die dag in haar hoofd. En ze vroeg zich af hoe het zat het met die woorden, “het kleine doosje?” Ze probeerde weer in slaap te vallen, maar tevergeefs.

Sky stond toen maar op, pakte een zaklamp en ging naar de garage om opnieuw te zoeken naar dat mysterieuze doosje dat in haar gedachten spookte. Opnieuw keek ze door de dozen met kleding en boeken die haar moeder had achtergelaten. Ze stonden allemaal opgestapeld bij de garagedeur, klaar om opgehaald te worden door een plaatselijke liefdadigheidsinstelling. Nadat ze zeopnieuw allemaal had doorgenomen, vond ze nog steeds niets en besloot weer naar bed te gaan. Maar toen ze de garage verliet, scheen ze nogmaals met haar zaklamp op de nu lege planken waar deze dozen hadden gestaan. En daar in een hoekje zag Sky een sjaal die ze had gemist. Ze moest op een krukje gaan staan om erbij te kunnen, want hij lag in de verste hoek van een bovenste plank. Ze wilde hem in de dozen doen om te doneren toen ze eronder een klein kartonnen doosje zag.

Sky voelde een rilling door haar hele lichaam gaan. De tranen begonnen weer te stromen terwijl ze voorzichtig op dat krukje balanceerde en naar het doosje reikte. Het voelde bijna alsof iemands handen haar ondersteunden. Ze klom naar beneden en ging op de grond zitten, vol verwachting naar de doos starend. Ze voelde haar moeder overal om zich heen. Hoewel ze nog steeds een beetje sceptisch was, opende Sky langzaam het kleine doosje. Ze zag niets anders dan een wattenbolletje. Teleurgesteld duwde Sky haar vingers in het wattenbolletje en voelde er iets onder. Ze haalde er een prachtige, delicate, keramische engel uit, ongeveer vijf centimeter groot. Het wattenbolletje was er om het te beschermen.

Ze bleef er een hele tijd naar zitten kijken, terwijl de tranen nu voluit stroomden. Sky wist dat dit iets bijzonders van haar moeder was en ze was zo blij dat ze het gevonden had. Ze gebruikte de sjaal om de tranen af te vegen. Ze zou dit voor altijd bewaren als herinnering aan haar moeder. Sky haalde de wattenbolletjes eruit en legde ze naast zich op de grond, klaar om de engel terug in de doos te leggen om hem veilig te bewaren. Toen vond ze onderin de doos een gevouwen papiertje; het was een briefje in het handschrift van haar moeder.

De datum bovenaan was acht jaar vóór Skylars geboorte, een jaar na de geboorte van haar jongste broertje. Sky trilde toen ze het briefje las.

Dit is voor mijn dochter. Ik heb altijd geweten dat ik een dochter zou krijgen en nu weet ik dat dat in dit leven niet zal gebeuren vanwege medische complicaties. Dit was een engel die ik zag en voor haar kocht om haar eraan te herinneren hoe bijzonder ze is. Ik had gehoopt hem haar te geven op haar zestiende verjaardag, toen ze een vrouw werd. Ik kan alleen maar hopen dat ze ooit haar weg naar mijn leven vindt, misschien als kleindochter of in een andere vorm. Ik hoop dat deze engel op een bepaald moment in haar leven haar weg zal vinden. Hij zal over haar waken en een kanaal zijn voor alle liefde die ik haar had willen geven. Ze mag weten dat alle engelen in de hemel net zo trots op haar zijn als ik.

Het was ondertekend door haar moeder. Sky hield het doosje voorzichtig vast toen ze het huis binnenrende en haar vader uit een diepe slaap wekte. Tussen haar tranen door liet ze hem de engel en het briefje zien. Haar vader wist niet dat zijn vrouw dit had gedaan. Sky sliep die nacht niet meer, maar dat maakte niet uit, want het licht was op magische wijze weer in haar ogen teruggekeerd. Ze had een nieuwe plek voor haar moeder in haar leven gevonden. Die nacht leerde Sky het geheim van rouw.

Sky heeft die engel haar hele leven bewaard en heeft hem zelfs een keer gerepareerd toen een van de vleugels afbrak na een val. Sky werd een gerenommeerd psycholoog en auteur, gespecialiseerd in rouw. Met haar gaven raakte ze de levens van velen, jong en oud. Toen ze op 84-jarige leeftijd eindelijk afstudeerde aan het aardse vlak, stond in haar testament dat de keramische engel op haar 16e verjaardag aan haar achterkleindochter zou worden doorgegeven. Wat Sky niet wist, was dat haar achterkleindochter de reïncarnatie van haar moeder was, dus de cirkel van liefde was nu rond.

Ik, Zandria, waak over de vrouwelijke energie in jullie allemaal. Ik moedig die prachtige energie aan om te bloeien op Aarde. Man of Vrouw, jullie moeten allemaal weten hoe bijzonder jullie zijn en dat het vrouwelijke nu op aarde opkomt. Laat de keramische engel een herinnering zijn aan onze liefde voor jullie.

Behandel elkaar alsjeblieft met respect, zorg voor elkaar en speel goed samen.

Ik hou van je,

Zandria

Een bericht van Steve: Hoewel Zandria dit verhaal heeft herschreven om over verdriet te praten, is het een waargebeurd verhaal. De engel werd vele jaren geleden door mijn vrouw Barbara achtergelaten, in een klein doosje met een briefje aan haar kleindochter. Het is pas onlangs gevonden en doorgegeven aan de rechtmatige erfgenaam. Ik weet zeker dat Barbara glimlacht.

Speciaal verzoek: Copyright 2025 Espavo. Deze informatie is bedoeld om verspreid te worden en kan daarom in zijn geheel of gedeeltelijk doorgegeven worden. De gebruiker gaat ermee akkoord dat deze copyright aantekening toegevoegd wordt aan het te publiceren materiaal en gaat ermee akkoord dat alle rechten inclusief copyrights voor vertaald materiaal het eigendom blijven van Lightworker. Verdere informatie van de groep is op espavo.org te vinden.
Wij danken u voor het doorgeven van dit Licht.