(επιστροφή στον πίνακα με τις απαντήσεις του Μαντείου)
Ερώτηση στο Μαντείο #17 (10/06/2013)
Αγαπητό Μαντείο, τι πρέπει να συμβεί μέσα στον καθένα μας, ώστε ο θάνατος να γίνει λιγότερο τραυματικός; Πώς μπορούμε να δεχθούμε ότι αποτελεί μια πύλη μεταμόρφωσης και υπέρβασης (άσχετα με την ηλικία της ψυχής που φεύγει); Μπορείς να πεις κάτι για τις αυτοκτονίες των νέων που αυξάνονται; Μπορούμε να βοηθήσουμε με κάποιον τρόπο;
Απάντηση από το Μαντείο:
Γιατί οι άνθρωποι βιώνουν τόσο τραυματικά τον θάνατο:
Έχετε περάσει μέσα από πολλές πύλες και μερικές απ’ αυτές ήταν τόσο τραυματικές που σας προκάλεσαν μερικές πολύ μεγάλες προκλήσεις και εμπειρίες. Πολλές φορές χάσατε την εμπιστοσύνη σας, την πίστη και την ελπίδα σας και κυρίως την γνώση του ποιοι είσαστε πραγματικά. Η έλλειψη μνήμης ήταν μέρος του παιχνιδιού ώστε να σας επιτρέψει να συλλέξετε μια ευρεία γκάμα εμπειριών…
…Ο θάνατος γίνεται αντιληπτός ως μια μεγάλη απώλεια γι’ αυτούς που μένουν πίσω. Αρχίζετε να συνειδητοποιείτε πως ο θάνατος είναι απελευθέρωση για την ψυχή. Όλοι έχουν τα δικά τους συμβόλαια ζωής και όταν αυτά ολοκληρωθούν είναι η ώρα να γυρίσουν στην Εστία. Όσοι μένουν πίσω θα λυπηθούν και θα θρηνήσουν, στο τέλος όμως θα πρέπει να απελευθερώσουν την ψυχή που κάνει την μετάβαση και να αισθανθούν χαρά γι’ αυτήν. Καθώς η δόνησή σας ανυψώνεται, θα γινόσαστε όλο και λιγότερο προσκολλημένοι συναισθηματικά και θα συνειδητοποιήσετε πως αυτοί που πεθαίνουν δεν φεύγουν πραγματικά…
…Η τραυματική εμπειρία γύρω από τον θάνατο τρέφεται από πολλές θρησκείες οι οποίες εξακολουθούν να απεικονίζουν τον θάνατο σαν ένα τέλος ώστε να κρατούν τους ανθρώπους δέσμιους του φόβου…
…Γι’ αυτό, παρακαλούμε να καταλάβετε: ο θάνατος είναι απλά μια μετάβαση, η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ.
Ο θάνατος ως μια Πύλη Μεταμόρφωσης:
Ήρθε ο καιρός που η αγάπη θα αντικαταστήσει τον φόβο. Όταν επανασυνδέεστε με τον πραγματικό εαυτό σας, δείχνετε στους άλλους – και στους νέους επίσης – πώς να αφυπνιστούν και να εν-θυμηθούν ποιοι είναι, ώστε να μπορέσουν να δουν μέσα από την οπτική ότι είναι μεγάλο προνόμιο να βρίσκονται σε ένα ανθρώπινο σώμα και πως μπορούν να κρατούν την ενέργεια όσο θα προχωράτε μαζί τους. Η αλλαγή συντελείται πρώτα μέσα μας…
…Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι που επιλέγουν να μην ανυψώσουν τις δικές τους συχνότητες σ’ αυτήν την περίοδο ανάληψης κι έτσι βλέπουν την ζωή σαν χαοτική. Έχουν την επιλογή να φύγουν μέσω του θανάτου. Να θυμάστε πως πρέπει να τιμάτε κάθε ταξίδι και κάθε ελεύθερη επιλογή, όπως αυτή μιας κυρίαρχης ύπαρξης όσον αφορά την ζωή ή τον θάνατό της.
Αυτοκτονίες νέων και πώς να τους βοηθήσουμε:
Να ξέρετε πως η αυτοκτονία δεν είναι αμαρτία. Υπάρχουν ακόμα πολύς φόβος, ντροπή και ενοχές γύρω απ’ αυτό το ζήτημα και τα νιώθουν περισσότερο αυτοί που μένουν πίσω, επειδή νομίζουν ότι φταίνε εκείνοι, ειδικότερα αν οι αυτοκτονίες αφορούν παιδιά και νεαρά άτομα. Δεν είναι έτσι όμως – η ευθύνη της επιλογής βρίσκεται σε κάθε ανθρώπινο ον.
Μπορείτε όμως να κάνετε ό,τι μπορείτε για να βοηθήσετε τους νέους να νιώσουν πιο ασφαλείς και πιο ευπρόσδεκτοι σε αυτόν τον πλανήτη.
Εδώ και μερικά χρόνια, τα κρυστάλλινα παιδιά ενσαρκώνονται στην Γη. Αυτές οι γενναίες ψυχές είναι δύσκολο να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον όπου ακόμα ακμάζει η παλιά ενέργεια. Αυτό και πολλοί ακόμα κοινωνικοί παράγοντες τις κάνουν να θέλουν να φύγουν πολύ νωρίς από το παιχνίδι.
Δείξτε τους εμπιστοσύνη πως η ευαισθησία τους και η αγνότητά τους είναι μεγάλα δώρα. Πως δεν είναι παράξενο ή ασυνήθιστο να νιώθουν μόνοι και κατακλυσμένοι από τις ενέργειες στην Γη – κάτι που μπορεί να τους φαίνεται αδιάφορο ή ακόμα και βάρβαρο. Να είστε ανοιχτοί και ειλικρινείς όσον αφορά την δική σας πάλη και τους φόβους σας. Προσπαθήστε να μην τους διορθώνετε. Να τιμάτε τον θυμό τους. Να τους αγαπάτε άνευ όρων γι’ αυτό που είναι.
Να ακούτε τους νέους και να είσαστε μάρτυρες των συναισθημάτων και των εμπειριών τους. Αποδεχτείτε την οπτική τους. Δείξτε τους πως υπάρχουν εναλλακτικές και ενδυναμώστε τους με το να τους αφήνετε να έχουν την ευθύνη των επιλογών τους. Μάθετέ τους τελετές, δώστε τους πνευματική γνώση και πρακτικές όπως ο διαλογισμός και ο οραματισμός, εμπνεύστε τους με την ιδέα πως τους περιμένουν ευγνωμοσύνη και ομορφιά. Η γνώση πως όλα όσα χρειάζονται βρίσκονται μέσα τους θα απαλύνει τον πόνο, την διαμάχη και τον φόβο που νιώθουν, καθώς θα αφήνετε πίσω τους παλιούς περιοριστικούς τρόπους.
“Ακόμα και η ομορφιά της γέννησης περιέχει κάποιο ποσοστό ‘τραύματος’, όταν κάποιος έρχεται στον κόσμο. Πρόκειται για μια ‘αναζήτηση οράματος’ και εμπειρίας ζωής στον πλανήτη. Το ίδιο ισχύει και για τον θάνατο. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αφυπνίζονται, θα λιγοστεύει η αντίσταση στη διάβαση του θανάτου, της γέννησης και του χορού της ζωής – η οποία βιώνει όλα τα διαφορετικά συναισθήματα που υπάρχουν στην Γη”.
Μετάφραση κειμένου: Νίκος Πνευματικός για το www.lightworker.gr
Αυτές οι πληροφορίες δημιουργήθηκαν για να κυκλοφορούν και διανέμονται ελεύθερα, αρκεί να περιλαμβάνουν τις λέξεις “Copyright espavo.org – μετάφραση: Νίκος Πνευματικός“